ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 00:30:10


ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 00:34:10

Το ζώδιο των Ιχθύων είναι διπλό.

Στον Κριό έχουμε τη δυαδικότητα που συνίσταται στη συνένωση πνεύματος και ύλης για τη μεγάλη δημιουργική δραστηριότητα της εκδήλωσης στην έναρξη του εξελικτικού κύκλου,ενώ στους Ιχθείς έχουμε τη συγχώνευση ή το σμίξιμο ψυχής και μορφής όσον αφορά τον άνθρωπο, η οποία προκαλεί την εκδήλωση του Ενσαρκωμένου Χριστού, της τελειοποιημένης ατομικής ψυχής, της ολοκληρωμένης εκδήλωσης του μικρόκοσμου.

Έτσι το μεγαλύτερο και το μικρότερο πολικό αντίθετο – το ανθρώπινο ον και ο Θεός, ο μικρόκοσμος και ο Μακρόκοσμος – οδηγούνται στην προκαθορισμένη τους έκφραση κι εκδήλωση.

Μέχρι να προσεγγίσει ο άνθρωπος το στόχο, αυτά τα λόγια θα σημαίνουν ελάχιστα, παρότι μια μελέτη των Ιχθύων με τους δύο προτιθέμενους τρόπους μπορεί ν’ αποκαλύψει πολλά σημαντικά κι ενδεικτικά στοιχεία.

Ο στόχος της Θεότητας, η ανάδυση του σχεδίου του Θεού και η φύση του αιώνιου σκοπού Του δεν είναι για μας παρά μια ενδιαφέρουσα εικασία.

Είναι πολύ πιθανόν αυτό το σχέδιο κι ο σκοπός να διαφέρουν τελείως από τις υποθέσεις μας που βασίζονται στη διατύπωσή μας για μια Θεότητα που είναι προϊόν των νοητικών μας διαδικασιών και του αφοσιωμένου ιδεαλισμού (δύο από τις τρεις όψεις της φύσης της προσωπικότητας) καθώς και την προσπάθεια να ερμηνεύσουμε τους άπειρους σκοπούς Της με όρους του δικού μας περιορισμού.

Ας το θυμόμαστε πάντοτε αυτό.

Ο μηχανισμός για την αντίληψη του θείου δεν έχει ακόμη αναπτυχθεί σε μεγάλη κλίμακα στην ανθρώπινη οικογένεια και μόνο στην περίπτωση του μυημένου του τρίτου βαθμού αποκτά κάποιο μέτρο χρησιμότητας.

Αυτή η δυαδικότητα των Ιχθύων πρέπει να μελετηθεί σε σχέση με τους τρεις βασικούς τόνους του ζωδίου που είναι:

1. Δεσμά ή αιχμαλωσία.

2. Απάρνηση ή απόσπαση.

3. Θυσία και θάνατος.

ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΩΝ ΙΧΘΥΩΝ

Στον πρώτο κύκλο της εμπειρίας πάνω στον τροχό η ψυχή είναι αιχμάλωτη στην ουσία. Κατήλθε στη φυλακή της ύλης και συνδέθηκε με τη μορφή.

Απ’ όπου και το σύμβολο των Ιχθύων, των δύο ιχθύων που συνδέονται με μια ταινία.

Ο ένας ιχθύς εκπροσωπεί την ψυχή και ο άλλος την προσωπικότητα ή τη μορφική φύση και μεταξύ τους βρίσκεται το “νήμα ή σουτράτμα”, η αργυρή χορδή που τις συγκρατεί μαζί σε όλο τον κύκλο της εκδηλωμένης ζωής.

Αργότερα στον αντεστραμμένο τροχό η προσωπικότητα αιχμαλωτίζεται απ’ την ψυχή, αλλά για αιώνες η κατάσταση ήταν αντίστροφη και η ψυχή παρέμενε δέσμια της προσωπικότητας.

Ο αμοιβαίος αυτός δεσμός παύει με ό,τι ονομάζουμε τελικό θάνατο, όταν λαμβάνει χώρα η πλήρης αποδέσμευση της ζωικής όψης από τη ζωή της μορφής.

Πρέπει επίσης να έχετε κατά νου ότι η ίδια η ψυχή έχει τη φύση μορφής από τη σκοπιά της Ενάδας, μολονότι πρόκειται για μια μορφή πολύ λεπτοφυέστερη από όσες γνωρίζουμε στους τρεις κόσμους της ανθρώπινης εξέλιξης.

Στις παραπάνω λέξεις-κλειδιά αναφέρεται επίσης μια διπλή απάρνηση, επειδή πρώτα απ’ όλα η ψυχή απαρνείται τη ζωή και το φως της Ενάδας, την πηγή της (που συμβολίζεται με τα λόγια “ο οίκος του Πατρός”) και κατέρχεται στον ωκεανό της ύλης.

Κατόπιν, αντιστρεφόμενη, η ψυχή απαρνείται τη ζωή της μορφής, το κέντρο της προσωπικότητας.

Η ψυχή αποσπάται (στη συνείδηση) απ’ την Ενάδα, τον Έναν και λειτουργεί από το δικό της κέντρο, κάνοντας τις δικές της νέες και υλικές προσκολλήσεις. Έπειτα πάνω στον αντεστραμμένο τροχό αποσπάται από την προσωπικότητα κι επανασυνδέεται στη συνείδηση με τον Έναν που την εξαπέστειλε.

Έτσι κλιμακώνεται η ιστορία των Ιχθύων.

Οι Κύριοι της Θέλησης και της Θυσίας κατέρχονται σε εκδήλωση, θυσιάζοντας την υψηλή τους θέση και τις ευκαιρίες στα ανώτερα πεδία της εκδήλωσης, προκειμένου ν’ απολυτρώσουν την ύλη και να ανυψώσουν τις ζωές που την εμψυχώνουν (τις κατώτερες Δημιουργικές Ιεραρχίες) μέχρι το δικό Τους επίπεδο, στο βαθμό που συνιστούν την τέταρτη Δημιουργική Ιεραρχία.

Αυτός είναι ο υποκειμενικός σκοπός που υπόκειται της θυσίας των θείων αυτών Ζωών που είμαστε ουσιαστικά, που είναι προικισμένες με γνώση, αγάπη και θέληση και εμψυχώνονται από μια ακατάπαυστη κι επίμονη αφοσίωση.

Επιδιώκουν να επιφέρουν το θάνατο της μορφής με την αποκρυφιστική του σημασία και την επακόλουθη αποδέσμευση των ενοικούντων ζωών σε μια ανώτερη κατάσταση συνείδησης.

Εκδηλωμένα σύμβολα κι αιώνιοι εγγυητές αυτής της διαδικασίας είναι – στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον – όλοι οι παγκόσμιοι Σωτήρες. Σε παρόμοιες αναγνωρίσεις πρέπει ν’ αναζητηθεί το κίνητρο για μια ζωή υπηρεσίας.

Η ΘΥΣΙΑ ΣΤΟΥΣ ΙΧΘΕΙΣ

Όσοι γεννιούνται σ’ αυτό το ζώδιο υπηρετούν συχνά τη φυλή, θεραπεύοντας τις ανάγκες της σε κάποιο επίπεδο συνείδησης.

Έτσι προετοιμάζονται για την τελική θυσία στους Ιχθείς οι οποίοι “τους απορροφούν πίσω στο πρωταρχικό τους Κίνητρο”, όπως το εκφράζει το Αρχαίο Σχόλιο.

Αυτός είναι κι ο λόγος που η ζωή υπηρεσίας και μια κατευθυνόμενη πρόθεση υπηρεσίας αποτελούν τον επιστημονικό τρόπο επίτευξης της αποδέσμευσης.

Στον Υδροχόο, το ζώδιο της παγκόσμιας υπηρεσίας, μαθαίνεται τελικά το μάθημα που δημιουργεί στους Ιχθείς τον παγκόσμιο Σωτήρα.

Απ’ όπου και η συνεχής μου έμφαση στην υπηρεσία.

Όταν ο άνθρωπος ατομικά εισέρχεται στον κύκλο των ενσαρκώσεών του και αναδύεται στο ζώδιο του Καρκίνου που βρίσκεται στο Θεμελιώδη Σταυρό, ανέρχεται μεταφορικά στο Μεταβλητό Σταυρό και αρχίζει η μακρόχρονη φυλάκισή του στη μορφή και πρέπει να μάθει τα μαθήματα της υποταγής.

Συνεχίζει να μαθαίνει μέχρι να μετασχηματίσει την υποταγή σε υπηρεσία.

Ταλαντεύεται μεταξύ των ζευγών των αντιθέτων, τόσο από την αστρολογική και συναισθηματική σκοπιά όσο και από τη σκοπιά των τεσσάρων βραχιόνων του Μεταβλητού Σταυρού.

Η ρευστή, ευαίσθητη ιδιοσυγκρασία των Ιχθύων – μεντιουμιστικά και ψυχιστικά πολωμένη – πρέπει να σταθεροποιηθεί στην Παρθένο στην οποία είναι δυνατός ο νοητικός έλεγχος και η κριτική ανάλυση, που χρησιμεύουν για να αναχαιτίσουν τη ρευστότητα των Ιχθύων.

Τα δύο αυτά ζώδια εξισορροπούνται αμοιβαία.

ΜΕΤΑΒΛΗΤΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ

Θα μπορούσαμε να μελετήσουμε τη διπλή διαδικασία που λαμβάνει χώρα πάνω στον τροχό με το μέσον του Μεταβλητού Σταυρού του οποίου οι Ιχθείς αποτελούν τμήμα, με τον ακόλουθο τρόπο:

1. Ιχθείς – Εδώ ο αρχάριος στην ατραπό της ζωής αρχίζει με μια υλική δεκτικότητα που θα του επιτρέψει ν’ ανταποκρίνεται σε όλες τις επαφές του κύκλου της εκδήλωσης.

   Σ’ αυτό το στάδιο είναι αρνητικός, ρευστός και προικισμένος με μια ενστικτώδη συνείδηση η οποία εμπεριέχει τη δυνατότητα της ενόρασης.

   Αλλά ο σπόρος της ενόρασης υπνώττει. Ο νους που είναι το όργανο της ενορατικής σύλληψης δεν έχει ακόμη αφυπνιστεί.

2. Τοξότης – Εδώ ο μέσος άνθρωπος αρχίζει να εκδηλώνει την τάση για καλύτερη εστίαση και η ρευστότητα και η αρνητικότητα των Ιχθύων συγκεντρώνονται στην επίτευξη εκείνου που είναι επιθυμητό.

   Ο άνθρωπος εκφράζει μονομερή ιδιοτελή ένστικτα και παρότι μπορεί να είναι, λόγου χάρη, φιλικός κι αγαθός, είναι απ’ την επιθυμία να είναι δημοφιλής.

   Αυτή είναι μια καλή έκφραση του ατόμου στον Τοξότη και δείχνει επίσης την τάση της ψυχής να μετατρέπει τελικά το κακό σε καλό. Έτσι μαθαίνονται τα μαθήματα της ζωής και συνεχίζεται ο πειραματισμός.

3. Παρθένος – Σ’ αυτό το ζώδιο ο άνθρωπος που ήταν ρευστός στους Ιχθείς και συναισθηματικά ιδιοτελής και γεμάτος επιθυμία στον Τοξότη, αρχίζει να εστιάζεται πιο έντονα, να εκλογικεύει και να σκέφτεται.

   Η λανθάνουσα ψυχή γίνεται ενδόμυχα ενεργός.

   Η διαδικασία εκκόλαψης συνεχίζεται· ο συγκαλυμμένος άνθρωπος κάνει αισθητή την παρουσία του.

   Η διανόηση αφυπνίζεται και το ένστικτο – αφού περάσει το συναισθηματικό στάδιο – μετουσιώνεται σε διανόηση.

4. Δίδυμοι – Στον υπανάπτυκτο ή μέσο άνθρωπο οι εμπειρίες που υπέστη στους τρεις βραχίονες του Μεταβλητού Σταυρού, τον οδήγησαν στο στάδιο όπου το “όνειρο της ζωής” μεταβάλλεται σε αναγνώριση της πραγματικότητας και η Μεγάλη Πλάνη μπορεί να ιδωθεί σαν ανεπιθύμητη και αναληθής.

   Σ’ αυτό το στάδιο η αίσθηση της δυαδικότητας είναι ενστικτώδης, αλλά γίνεται αυξανόμενα πραγματική και σταθερά πιο περίπλοκη.

   Ο άνθρωπος αρχίζει να ονειρεύεται τη σταθερότητα, τις διευθετημένες αλλαγές και την ένωση μ’ εκείνο που νιώθει ότι είναι το αυθεντικότερο τμήμα του εαυτού του.

   Το μυστικιστικό όραμα αναδύεται στη συνείδησή του και με τις πρώτες αναλαμπές της ενόρασης αποκτά επίγνωση του ανώτερου εαυτού.

Η εμπειρία στο Μεταβλητό Σταυρό διαρκεί πολύ και επαναφέρει συνεχώς τον άνθρωπο στη σφαίρα επιρροής του Κριού ο οποίος με την κυρίαρχη δραστηριότητα της πρώτης ακτίνας ισχυροποιεί τη θέληση του ανθρώπου (ανεξάρτητα απ’ την ακτίνα του) και τερματίζει κάθε κύκλο με τη “λέξη της καταστροφής”.

Εισέρχεται ξανά και ξανά στο ζώδιο των Ιχθύων και βρίσκει το δρόμο του γύρω απ’ το μεγάλο τροχό, ωσότου η εμπειρία της αλλαγής και της μεταβλητότητας και η εδραίωση της μετουσιωτικής διαδικασίας μεταφέρουν τη συνείδησή του από το στάδιο του ενστίκτου και της διανόησης στις αμυδρές απαρχές των ενορατικών διεργασιών των Διδύμων.

Έρχεται τότε μια μεγάλη διαδικασία πόλωσης και μια στιγμή μεταφοράς, μετά την οποία η επίδραση του Σταθερού Σταυρού προκαλεί αντιστροφή και τα μαθήματα που αποκτήθηκαν στο Μεταβλητό Σταυρό πρέπει να πραγματωθούν και τα αποτελέσματα να εκδηλωθούν στο Σταθερό Σταυρό.

Μη νομίσετε ότι στα πρώιμα εξελικτικά στάδια η εμπειρία αποκτάται μόνο δια του Μεταβλητού Σταυρού.

Ο άνθρωπος ζει και βιώνει σ’ όλα τα ζώδια, αλλά οι επιδράσεις που διαχύνονται από το Μεταβλητό Σταυρό έχουν πιο δυναμικό αποτέλεσμα πάνω του από εκείνες που διαχύνονται στα αρχικά στάδια απ’ το Σταθερό Σταυρό.

Μόνο όταν η ψυχή γίνει πιο ζωντανή μέσα στη μορφή κι ο άνθρωπος αποκτήσει επίγνωση της δυαδικότητάς του, οι ενέργειες του Σταθερού Σταυρού υπερβαίνουν σε αποτελεσματικότητα εκείνες του Μεταβλητού Σταυρού, όπως ακριβώς μετά την τρίτη μύηση οι ενέργειες του Θεμελιώδη Σταυρού αρχίζουν να ελέγχουν τον άνθρωπο και είναι πιο επίμονα προκλητικές από εκείνες των δύο άλλων σταυρών.

Όταν λοιπόν η ψυχή γίνει πιο ενεργός, το αποτέλεσμα του Σταθερού Σταυρού φαίνεται να πραγματώνεται στα τέσσερα ζώδια μαζί με τα αποτελέσματα των δυνάμεων του Μεταβλητού Σταυρού, επειδή “εκείνο που κυριαρχείται και εγκαταλείπεται, συγκρατείται σταθερά και μετασχηματίζεται”.

Δίδυμοι

Ο άνθρωπος στον αντεστραμμένο τροχό αποκτά στους Διδύμους αυξημένη επίγνωση της ενόρασης κι έρχεται όλο και πιο πολύ υπό την επιρροή “των Αδελφών που ζουν στο Φως”, όπως αποκαλούνται μερικές φορές οι Δίδυμοι.

Το φως της προσωπικότητας εξασθενίζει και το φως της ψυχής δυναμώνει.

Η ρευστότητα των Ιχθύων και ο υπανάπτυκτος Δίδυμος παραχωρούν τη θέση τους στην ανταποκριτικότητα της προσωπικότητας στην ψυχική εντύπωση και την επακόλουθη σταθεροποίηση της ζωής στο φυσικό πεδίο.

Παρθένος

Ο νους που ήταν αναλυτικός κι επικριτικός, υπό την επίδραση της Παρθένου αποκτά εκείνη τη νοητική ποιότητα που περιγράφεται καλύτερα με τις λέξεις φώτιση και αποκάλυψη.

Ο Χριστός τον οποίο πρέπει τελικά να γεννήσει η Παρθένος, αναγνωρίζεται ότι βρίσκεται στη μήτρα, παρότι ακόμη αγέννητος.

Η Ζωή αναγνωρίζεται. Η διαδικασία αποκάλυψης της Χριστικής συνείδησης προωθείται με νοημοσύνη και οι ιδιοτελείς εφέσεις και πειραματισμοί του υπανάπτυκτου ανθρώπου δίνουν τη θέση τους στην ανιδιοτέλεια του φωτισμένου και ενορατικού μαθητή.

Τοξότης

Αυτό είναι πλέον το ζώδιο του προσηλωμένου μαθητή.

Η ζωή της ρευστής ανταπόκρισης στην ύλη γίνεται εκείνη της εστιασμένης ανταπόκρισης στο πνεύμα και της προετοιμασίας για μύηση στον Aιγόκερω.

Το βέλος του νου κατευθύνεται αλάνθαστα στο στόχο.

Ιχθείς

Εδώ, στο τελικό στάδιο, οι Ιχθείς εκπροσωπούν το θάνατο της προσωπικότητας και την αποδέσμευση της ψυχής απ’ την αιχμαλωσία και την επιστροφή της στο χρέος του παγκόσμιου Σωτήρα.

Η μεγάλη επίτευξη περατώνεται κι ο τελικός θάνατος συντελείται. “Ουκ έστιν θάλασσα έτι”, λέει το αρχαίο βιβλίο, που σημαίνει αναπόφευκτα το “θάνατο των ιχθύων” και την αποδέσμευση της φυλακισμένης ζωής σε νέες μορφές ή νέους κύκλους θείας Περιπέτειας.

Αυτός ο Μεταβλητός Σταυρός του οποίου οι Ιχθείς αποτελούν έναν από τους βραχίονες, είναι κυρίως ο Σταυρός των “επαναλαμβανόμενων ενσαρκώσεων”, των ποικίλων πειραματισμών σε διάφορα ζώδια και ορθόδοξους κυβερνήτες και των πολλών εκείνων εμπειριών που οδηγούν σε διαδοχικές και συνεχείς διευρύνσεις της συνείδησης.

Είναι επομένως ο σταυρός του Υιού του Θεού, του ενσαρκωνόμενου Χριστού, παρότι σε σχέση μ’ αυτό το Σταυρό είναι ο Σταυρός του πλανητικού Χριστού, όπως ακριβώς ο Σταθερός Σταυρός είναι εκείνος του ατομικού Χριστού σε κάθε ανθρώπινο ον κι ο Θεμελιώδης Σταυρός είναι εκείνος του κοσμικού Χριστού.

Πρέπει να τονιστεί εδώ ότι ο Σταυρός με τον οποίο ασχολούμαστε είναι εκείνος των μαζών κι ότι η συνείδηση που εκπροσωπεί είναι η ενστικτώδης συνείδηση και η συγχώνευσή της με τη διανοητική συνείδηση.

Είναι ο Σταυρός της άνιμα μούντι και της ανθρώπινης ψυχής πριν γίνει σαφής στον ανθρώπινο νου η δυαδικότητα και πριν γίνει η μεταφορά στο Σταθερό Σταυρό.

Συνεπώς συνδέεται περισσότερο με το Θεμελιώδη Σταυρό των Ουρανών, γιατί η μαζική συνείδηση που είναι η χαρακτηριστική συνείδηση του Μεταβλητού Σταυρού, αποβαίνει η ομαδική συνείδηση ή η συνθετική συνείδηση της θειότητας, μετά την ενδιάμεση περίοδο ή το “ζωτικό διάλειμμα” της έντονης αυτοσυνείδησης του ανθρώπου πάνω στο Σταθερό Σταυρό.

Το ανθρώπινο αυτό διάλειμμα έχει τη φύση τομής στην ανάπτυξη της συνείδησης, όμως η κύρια έμφαση είναι η ανέλιξη της μαζικής συνείδησης όλων των βασιλείων της φύσης στην ομαδική συνείδηση των τριών ανώτερων βασιλείων με τη μεσολάβηση του ανθρώπινου βασιλείου το οποίο με τον ιδιάζοντα και ειδικό τύπο επίγνωσής του μπορεί να συνδέσει τις ανώτερες με τις κατώτερες εκφράσεις της θειότητας.

ΑΡΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ-ΕΝΤΥΠΩΤΙΚΟΤΗΤΑ- ΔΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ - ΜΕΝΤΙΟΥΜΙΣΜΟΣ

Εδώ και σ’ αυτό το σημείο έχει μεγάλη σπουδαιότητα το ζώδιο των Ιχθύων, επειδή είναι το ζώδιο της μεσολάβησης.

Ο μεντιουμισμός στην αληθινή του έννοια εκφράζει τη μαζική συνείδηση εντυπωτικότητα, αρνητικότητα και δεκτικότητα.

Τα σημεία αυτά θα διευκρινισθούν καθώς θα μελετούμε τα ζώδια και τις πολλές αλληλοσχετίσεις τους.

Η σκέψη που επιθυμώ να σας μεταδώσω εδώ είναι ότι σ’ αυτό το στάδιο η επίδραση των Ιχθύων στο ενελικτικό τόξο και καθώς ο Ήλιος οπισθοδρομεί δια των ζωδίων, γίνεται έντονα αισθητή στην άνιμα μούντι και στο συγκαλυμμένο, ενσαρκωμένο και φυλακισμένο Χριστό.

Το σπέρμα της Χριστικής ζωής εντυπώνεται ψυχικά, αποβαίνοντας όλο και πιο ευαίσθητο στις ψυχικές αυτές εντυπώσεις, παρασυρόμενο από την ευμετάβλητη επιθυμία, έχοντας διαρκώς επίγνωση όλων των συγκρουόμενων επαφών, αλλά ανίκανο προς το παρόν να τις ερμηνεύσει ορθά, γιατί ο νους δεν έχει ακόμη αφυπνισθεί επαρκώς στην Παρθένο.

Ο κρυμμένος Χριστός είναι ανίκανος να ελευθερωθεί από την “επαφή με το Ύδωρ”.

Αυτό το σημείο θα επιτευχθεί τελικά και ήδη προσεγγίζεται γοργά στο τωρινό ανθρώπινο στάδιο, όπου μια άλλη και κύρια αλλαγή θεωρείται επιθυμητή κι αυτή είναι αποτέλεσμα πολλών μικρότερων αλλαγών.

Η αλλαγή είναι πάντα αναγκαία, αλλά η μέθοδος μεταβάλλεται από τη συνεχή εναλλαγή και μεταβλητότητα του Μεταβλητού Σταυρού σε ορισμένες κύριες αλλαγές που προκαλούνται από μια πιο μόνιμη και κατευθυνόμενη ζωική τάση.

Σ’ αυτό το στάδιο ο άνθρωπος έχει μέσα του τις δυνατότητες και τα χαρακτηριστικά του ενοικούντος Χριστού, αλλά δεν εκδηλώνονται και είναι μόνο λανθάνουσες δυνατότητες, γιατί ελέγχεται ακόμη πλήρως από τη μορφική του φύση (τη φυλακή) και το περιβάλλον του.

Οι κρυμμένες δυνάμεις της ψυχής είναι αρνητικές και οι δυνάμεις της μορφικής φύσης είναι θετικές κι αρχίζουν να βρίσκουν αυξανόμενη δυναμική έκφραση.

Οι φυσικές πνευματικές τάσεις του ανθρώπου παρεμποδίζονται (γιατί οι Ιχθείς είναι συχνά το ζώδιο των αναστολών και των εμποδίων) και οι φυσικές ζωώδεις δυνάμεις της προσωπικότητας – ιδιαίτερα οι συναισθηματικές – είναι οι έκδηλες κι ορατές ποιότητες του ανθρώπου.

Στο Βιβλικό μύθο του Ιωνά και του κήτους φαίνεται καθαρά ο συμβολισμός που συνδέεται με το λανθάνοντα Χριστό και την εξωτερική εκφραστική προσωπικότητα.

Δεν έχω χρόνο να επεκταθώ εδώ σ’ αυτό, αλλά η παραβολή αυτή αφορά το Ιχθυακό στάδιο της συνείδησης και την αφύπνιση της Χριστικής συνείδησης με την επακόλουθη αντιπαράθεση που συνεπάγεται.

Ο Ιωνάς αντιπροσωπεύει τον κρυμμένο δεσμώτη Χριστό που επιβιώνει παρά τις αντίξοοες συνθήκες και το κήτος με τις τεράστιες διαστάσεις συμβολίζει τα δεσμά της ενσάρκωσης και την προσωπικότητα.

Στο διπλό αυτό ζώδιο η φυλακισμένη ψυχή και η προσωπικότητα εμπλέκονται στις διαδικασίες που θα μετουσιώσουν:

1. Την κατώτερη φύση σε ανώτερη εκδήλωση.

2. Τις κατώτερες ψυχικές δυνάμεις σε ανώτερες πνευματικές ικανότητες, δηλαδή

α. Την αρνητικότητα σε θετικό ψυχικό έλεγχο.

β. Το μεντιουμισμό σε μεσολάβηση.

γ. Την ψυχόραση σε πνευματική αντίληψη.

δ. Την ψυχακοή σε νοητική τηλεπάθεια κι έπειτα σε έμπνευση.

ε. Το ένστικτο σε διανόηση.

ζ. Την ιδιοτέλεια σε θεία ανιδιοτέλεια.

η. Την κτητικότητα σε απάρνηση.

θ. Την αυτοσυντήρηση σε ανιδιοτελή παγκόσμια υπηρεσία.

ι. Τον αυτοοικτιρμό σε συμπόνια, συμπάθεια και θεία κατανόηση.

3. Την πνευματική και νοητική αναστολή σε ψυχική έκφραση και νοητική ευαισθησία.

4. Την αφοσίωση στις προσωπικές ανάγκες σε αναπτυγμένη αφοσίωση και ανταπόκριση στις ανάγκες της ανθρωπότητας.

5. Την προσκόλληση στις συνθήκες του περιβάλλοντος και της προσωπικότητας (την ταύτιση με τη μορφή) σε απόσπαση από τη μορφή και σε ικανότητα ταύτισης με την ψυχή.

Το συνηθισμένο χαμηλού βαθμού μέντιουμ αποτελεί εξέχον παράδειγμα των χειρότερων όψεων των Ιχθύων – αρνητικότητα, εντυπωτικότητα, ζωώδης και συναισθηματική ευαισθησία με πλήρη υπανάπτυξη της νοητικής αρχής.

Θα είχε ενδιαφέρον να εξακριβώσουμε επιστημονικά δύο πράγματα:

1. Κατά πόσο τα περισσότερα χαμηλής στάθμης μέντιουμ (ιδιαίτερα τα μέντιουμ σε ύπνωση) έχουν τους Ιχθείς να κυριαρχούν κατά κάποιο δυναμικό τρόπο στο ωροσκόπιο τους.

2. Κατά πόσο εκείνα τα μέντιουμ που γίνονται πιο θετικά και πιο αυτο-ελεγχόμενα κι αρχίζουν να έχουν μια αμυδρή αναλαμπή των ανώτερων αντιστοιχιών του έργου τους – τη μεσολάβηση και την ερμηνευτική δραστηριότητα – εμφανίζουν κάπου την Παρθένο με πραγματική δυναμικότητα και δραστηριότητα.

   Αυτό μπορεί να υποδεικνύει αρχικά την αφύπνιση του νου και τελικά ότι υπήρξε μετατόπιση της ελέγχουσας επίδρασης από την ορθόδοξη πλανητική κυριαρχία σ’ εκείνη των πιο εσωτερικών πλανητών.

   Μπορεί να προστεθεί ότι ο πνευματισμός και το έργο του πνευματιστικού κινήματος βρίσκονται υπό την επίδραση των Ιχθύων με ανατέλλοντα τον Καρκίνο ή σε κάποια στάδια το αντίστροφο – υπό τον Καρκίνο με ωροσκόπο τους Ιχθείς.

ΑΚΤΙΝΕΣ ΠΟΥ ΕΠΙΔΡΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΙΧΘΕΙΣ

Σχετικά με τις ακτίνες που εκφράζονται δια των πλανητικών κυβερνητών και απορροφούν ή συνδυάζονται με τις επιδράσεις των Ιχθύων κι έτσι επηρεάζουν τον πλανήτη μας και την ανθρωπότητα, έχουμε μια πολύ ενδιαφέρουσα κατάσταση.

Δύο κύριες ακτίνες εκφράζονται δια των κυβερνητών των Ιχθύων, ορθόδοξων και εσωτερικών:

Η πρώτη Ακτίνα της Θέλησης ή Δύναμης, που εστιάζεται δια του Πλούτωνα και

η δεύτερη Ακτίνα της Αγάπης-Σοφίας.

Η αλληλεπίδραση των διπλών αυτών δυναμικοτήτων:

1. Παράγει τη δυαδικότητα αυτού του ζωδίου.

2. Προκαλεί το κύριο πρόβλημα των Ιχθύων – την ψυχιστική ευαισθησία.

3. Επιφέρει το δέλεαρ της Ατραπού, αρχικά της ατραπού της εξέλιξης κι αργότερα το δέλεαρ της δοκιμαστικής ατραπού με συνέπεια η μεταφορά στο Σταθερό Σταυρό (που είναι ό,τι καταλαβαίνουμε με νοημοσύνη) να αρχίζει πραγματικά στους Ιχθείς· παρότι παρορμάται (αν μπορώ να χρησιμοποιήσω αυτή τη λέξη) στον Κριό, αρχίζει και τελειώνει στους Ιχθείς.

4. Κατασταλάζει τη διαδικασία της μετουσίωσης και της τελικής διαφυγής μέσω του θανάτου.

5. Εκδιπλώνει τη σημασία, τη δραστηριότητα και το κάλλος του θανάτου και του έργου του καταστροφέα.

Απ’ αυτά γίνεται φανερό πόσο σημαντικό και ισχυρό είναι αυτό το ζώδιο.

ΔΙΑΣ- ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ ΤΩΝ ΙΧΘΥΩΝ

Μέσω του ορθόδοξου κυβερνήτη του, του Δία, ασκείται εκείνη η δύναμη που “τα συνενώνει όλα” και – στην προκειμένη περίπτωση – σχετίζει και συνδέει τους δύο ιχθείς σε μια λειτουργική σχέση.

Είναι συνεπώς η δραστηριότητα της δεύτερης ακτινικής δύναμης που σχετίζει και συνενώνει την ψυχή με τη μορφή και η μαγνητική αυτή δύναμη χαρακτηρίζει ιδιαίτερα τη δραστηριότητα των Ιχθύων.

Από μια άλλη σκοπιά και σ’ ένα επίσης διπλό ζώδιο συμβαίνει το ίδιο στους Διδύμους.

Στους Ιχθείς καταδεικνύεται η δεσμευτική όψη της σχέσης επειδή οι δύο ιχθείς δεν μπορούν να χωρίσουν.

Στους Διδύμους υπάρχει επίσης μια σαφής σχέση μεταξύ των δύο αδελφών, αλλά δεν υπάρχει η συνδετική ταινία και σ’ αυτή τη σχέση λανθάνει η ελεύθερη επιλογή και η αυτοδιάθεση.

Αναφορικά με μια μικρότερη δυαδικότητα εκείνη της κεφαλής και της καρδιάς, του νου και της αγάπης, της θέλησης και της σοφίας, σε κάθε ανθρώπινο ον, το έργο του Δία είναι να αναπτύξει τις δύο αυτές ποιότητες και να τις οδηγήσει σε μια συνθετική αλληλεπίδραση.

ΠΛΑΝΗΤΕΣ

Πρέπει να υπάρξει τελικά πλήρης συγχώνευση αγάπης και νου προτού εκδηλωθεί και λειτουργήσει αποτελεσματικά ένας παγκόσμιος σωτήρας κι αυτό είναι κυρίως το τελικό αποτέλεσμα των δυνάμεων του Μεταβλητού Σταυρού, καθώς πραγματώνουν τις ποιότητες που αποδεσμεύονται από τους πλανήτες που είναι ενεργοί στους Ιχθείς, τον Τοξότη, την Παρθένο και τους Διδύμους.

Αυτοί οι πλανήτες είναι:

Ορθόδοξοι – Δίας και Ερμής.

Εσωτερικοί – Πλούτων, Γη, Σελήνη (που συγκαλύπτει τον Ήφαιστο) και Αφροδίτη.

Όπως ξέρετε, ο Πλούτων αντιπροσωπεύει το θάνατο ή την επικράτεια του θανάτου.

Η Γη εκπροσωπεί τη σφαίρα της εμπειρίας.

Η Σελήνη ή ο Ήφαιστος εκπροσωπούν το δοξασμό της ύλης δια της εξάγνισης και της απόσπασης.

Η Αφροδίτη αντιπροσωπεύει την ανάδυση της αρχής της αγάπης μέσω της κατευθυντήριας δύναμης του νου.

Θα ήταν χρήσιμο οι σπουδαστές να βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα.

Η ορθόδοξη αστρολογία αποδίδει στα τέσσερα αυτά ζώδια δύο μόνο πλανήτες, που από μόνο του υποδεικνύει μια σαφή αλληλεπίδραση.

Ο Δίας και οι επιδράσεις του υποδεικνύουν ότι ο δρόμος της ενσάρκωσης είναι η “ευεργετική” μέθοδος της εξελικτικής ανάπτυξης κι ότι ο δρόμος της αγάπης-σοφίας (2η ακτίνα) είναι ο δρόμος που πρέπει να πάρει η ανθρωπότητα.

Ο Ερμής υποδεικνύει ότι η γραμμή της ελάχιστης αντίστασης για την ανθρωπότητα είναι η αρμονία μέσω διαμάχης, γιατί ο Ερμής εκφράζει την τέταρτη ακτινική ενέργεια που είναι βουδδική, ενορατική κι εκφράζει τον Χριστό, επειδή ο Ερμής κι ο Ήλιος είναι ένα.

Αλλά οι εσωτερικοί πλανήτες είναι πιο σαφείς στις συνέπειές τους κι όταν ο άνθρωπος είναι έτοιμος για την επίδρασή τους, εμφανίζεται να είναι ανταποκριτικός με τετραπλό τρόπο, κάτι που δεν ήταν στα προηγούμενα στάδια.

Ενσωματώνουν τις αναγνωρίσεις και τις αντιδράσεις που ρυθμίζουν τη συνείδηση του ανθρώπου καθώς ετοιμάζεται να μεταφερθεί από το Μεταβλητό Σταυρό και ν’ ανέβει στο Σταθερό Σταυρό.

Περιέρχεται λοιπόν:

1. Μέσω της Αφροδίτης υπό τη δύναμη του νου που μετουσιώνεται σε σοφία με το μέσον της αγάπης.

2. Μέσω της Σελήνης υπό την κυριαρχία της μορφής προκειμένου δια της μορφικής εμπειρίας να επιτύχει την αποδέσμευση και την “ανύψωση της ύλης” στον Ήφαιστο.

3. Μέσω της Γης υπό την επιρροή της πλανητικής εμπειρίας (που διαφέρει από την ατομική εμπειρία) προκειμένου να μετουσιώσει την προσωπική του συνείδηση σε ομαδική επίγνωση.

4. Μέσω του Πλούτωνα υπό την καταστροφική δύναμη του θανάτου θάνατο της επιθυμίας, θάνατο της προσωπικότητας και όλων όσων τον συγκρατούν ανάμεσα στα ζεύγη των αντιθέτων, προκειμένου να επιτύχει την τελική απελευθέρωση.

   Ο Πλούτων ή ο θάνατος ποτέ δεν καταστρέφουν την όψη συνείδηση.

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ

Επομένως έξι πλανήτες κυβερνούν το Μεταβλητό Σταυρό όσον αφορά την ανθρωπότητα κι αυτό από μόνο του είναι σημαντικό,

γιατί το έξι είναι:

• ο αριθμός του μεγάλου έργου της περιόδου της εκδήλωσης

• είναι ο αριθμός “του Θηρίου” που είναι η κατώτερη φύση όσον αφορά τον άνθρωπο και

• είναι όλα όσα επιχειρούν να καταστρέψουν την ανώτερη ζωή

• αλλά είναι κι όλα όσα μπορούν να ελεγχθούν και να κατευθυνθούν τελικά από την ψυχή.

Η σημασία των αριθμών υπεισέρχεται στην επιστήμη της εσωτερικής αστρολογίας και η αριθμολογία είναι καθαυτή ένας κλάδος της εσωτερικής αστρολογίας.

1. Αγάπη

2. Νους

3. Εμπειρία

4. Μορφή

5. Ανθρώπινη Κατανόηση

6. Θάνατος

αυτοί είναι οι βασικοί τόνοι της τέταρτης Δημιουργικής Ιεραρχίας, του ανθρώπινου βασιλείου κι ενσωματώνονται στις πλανητικές επιδράσεις που διαχύνονται απ’ αυτούς τους πλανήτες δια των σχετικών ζωδίων τους.

Με τη δραστηριότητα αυτών των δυνάμεων που σ’ αυτό το στάδιο εργάζονται δια του Μεταβλητού Σταυρού, ο άνθρωπος οδηγείται σε μια μεγάλη Κρίση Πόλωσης και σ’ ένα σημείο βασικής αλλαγής για την οποία τον προετοίμασαν όλες οι πολλές προηγούμενες αλλαγές.

Οι ίδιες αυτές λέξεις διέπουν από μια διαφορετική σκοπιά τις διεργασίες που συμβαίνουν στην Ατραπό της Μαθητείας και της Δοκιμασίας.

Το έργο του μαθητή είναι να κατανοήσει τη σημασία τους μ’ έναν πρακτικό κι αποτελεσματικό τρόπο και να ασχοληθεί με τις ενέργειες που αποδεσμεύουν αυτοί οι πλανήτες, υποτάσσοντάς τες στις ενέργειες που αποδεσμεύονται απ’ το Σταθερό Σταυρό στον οποίο στέκει κι έτσι ν’ αυξήσει τη δυναμικότητά τους με έναν αποκρυφιστικό συνδυασμό.

Επιτυγχάνοντας μια νοήμονα κι ενεργό ανταπόκριση στις ενέργειες που αποδεσμεύθηκαν και κυριαρχήθηκαν νωρίτερα δια της εμπειρίας στο Μεταβλητό Σταυρό και σχετίζοντάς τες με τις δυναμικότητες που εξαπολύθηκαν πάνω του ενόσω ήταν σταυρωμένος στο Σταθερό Σταυρό, μαθαίνει να ετοιμάζεται για τις δώδεκα μεγάλες δοκιμασίες στα δώδεκα ζώδια για τις οποίες τον προετοίμασε η εμπειρία των δύο Σταυρών.

ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ- ΑΦΡΟΔΙΤΗ

Οι Ιχθείς κυβερνούν τα πόδια κι επομένως η όλη σκέψη της προόδου, της επίτευξης του στόχου και της διάνυσης της Ατραπού της Επιστροφής υπήρξε η υποκείμενη πνευματική αποκάλυψη του μεγάλου κύκλου τον οποίο διανύουμε.

Επίσης στην Ιχθυακή Εποχή, το μικρότερο κύκλο από τον οποίο εξερχόμαστε τώρα, αποτέλεσε την πηγή κάθε διδασκαλίας που δόθηκε από τις παγκόσμιες θρησκείες σχετικά με τα διάφορα στάδια της Ατραπού της Επιστροφής.

Μερικοί αστρολόγοι ισχυρίζονται επίσης ότι οι Ιχθείς κυβερνούν τις αναπαραγωγικές διαδικασίες.

Ουσιαστικά έχουν δίκιο γιατί εφόσον ο άνθρωπος πλησιάζει ή βαδίζει την Ατραπό, γίνεται όλο και πιο δημιουργικός με την ανώτερη έννοια και οι φυσικές αναπαραγωγικές διαδικασίες πρέπει να δώσουν τη θέση τους εσωτερικά στην αναγέννηση και τη δημιουργία στο νοητικό πεδίο κι όχι μόνο στο φυσικό πεδίο.

Η ανώτερη αυτή δημιουργική λειτουργία γίνεται εφικτή με την επίδραση της έφεσης και της ενόρασης.

Αυτή αρχίζει να συμβαίνει όταν οι τέσσερις εσωτερικοί κυβερνήτες συμπληρώνουν τη δραστηριότητα των δύο ορθόδοξων κυβερνητών.

Έχει ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι ο αστρολόγος Άλαν Λήο προτείνει τον Ποσειδώνα σαν εναλλακτικό του Δία.

Ένιωσε και έθιξε ένα μυστήριο της μύησης, παρότι δεν αντιλήφθηκε το μέγεθος της ανακάλυψής του.

Ο Ποσειδών εστιάζει την επιρροή των Ιχθύων, όσον αφορά την ανθρωπότητα σαν σύνολο κι όχι τον άνθρωπο ατομικά, αλλά αυτό συμβαίνει μόνο στα τελικά στάδια της Ατραπού της Μαθητείας.

Επειδή συνέλαβε ενορατικά ότι η ανθρωπότητα οδηγείται γοργά στη θέση του Παγκόσμιου Μαθητή, πρότεινε την εναλλαγή του Δία με τον Ποσειδώνα.

Εσωτερικά ο λόγος που η Αφροδίτη είναι σε έξαρση στους Ιχθείς έγκειται στη σχέση των Ιχθύων με το ζώδιο των Διδύμων, του οποίου η Αφροδίτη είναι ο εσωτερικός κυβερνήτης κι επίσης στο γεγονός ότι η Αφροδίτη είναι το άλλο εγώ της Γης και συνδέεται στενά με το ανθρώπινο βασίλειο.

Το θέμα αυτό είναι πολύ αχανές και πολύπλοκο για να το χειρισθούμε εδώ, αλλά είναι ένα σημείο που πρέπει να θυμάστε.

Όπως είδαμε, οι δύο ιχθείς στους Ιχθείς συνδέονται μεταξύ τους κι αυτό συμβολίζει την αιχμαλωσία της ψυχής από τη μορφή, πριν την εμπειρία πάνω στο Σταθερό Σταυρό.

Οι δίδυμοι στους Διδύμους συμβολίζουν την ίδια βασική δυαδικότητα, αλλά η εμπειρία των πολλών μεταβαλλόμενων ενσαρκώσεων έκανε το έργο της και η Ταινία (που συνδέει τους δύο ιχθείς) βρίσκεται σε διαδικασία διάλυσης, γιατί μέρος του έργου του Πλούτωνα είναι να “κόβει το νήμα που συνδέει τις δύο αντιτιθέμενες ζωές”.

Χρέος της Αφροδίτης είναι να “επανασυνδέει τις αποκοπείσες ζωές, όμως δίχως συνδετικό νήμα”.

Γιαυτό η Αφροδίτη βρίσκεται σε έξαρση στους Ιχθείς και στο τέλος του μεγαλύτερου κύκλου οι Υιοί του Θεού, που είναι Υιοί του Νου, δοξάζονται μέσω της εμπειρίας και της σταύρωσης, γιατί έμαθαν ν’ αγαπούν και να στοχάζονται αληθινά.

Τελικά οι επιδράσεις των Ιχθύων, των Διδύμων και της Παρθένου σμίγουν και συγχωνεύονται (συμβολικά ο Σταυρός πρέπει πάντοτε ν’ αποβαίνει η γραμμή κι έπειτα το σημείο).

Ο Τοξότης που κυβερνάται εσωτερικά από τη Μητέρα Γη, δημιουργεί εκείνες τις συνθήκες που δοξάζουν την καθαυτή Ατραπό.

Συνεπώς στο τέλος της εποχής (αναφέρομαι εδώ σ’ ένα μεγαλύτερο κύκλο του ζωδιακού κι όχι σε κάποιο μικρότερο κύκλο) δοξάζεται η Αφροδίτη, η Παρθένος και η Μητέρα Γη – δύο πλανήτες κι ένας αστερισμός – κι όλα αυτά είναι δυναμικότητες που προκαλούν συγκεκριμένες αλλαγές στο ηλιακό σύστημα.

Εκπροσωπούν τις τρεις θείες δυναμικότητες της ύλης και της ουσίας συν τη δύναμη του Τοξότη που τις οδηγεί σε μια ακόμη μεγαλύτερη κορύφωση.

Υπάρχει ένα πλατύ κι ενδιαφέρον πεδίο έρευνας που μπορεί να βρεθεί στη σχέση ανάμεσα:

1. Στην Αφροδίτη – κυβερνήτη του αστερισμού των Διδύμων.

2. Στη Γη στην οποία ζούμε και συχνά ονομάζουμε “Μητέρα Γη”.

3. Στις Θεές-ιχθείς του ζωδίου των Ιχθύων.

4. Στην Παρθένο.

Οι Δίδυμοι και ο Τοξότης συνδέονται δια των κυβερνητών πλανητών τους (επειδή η Γη συνδέεται πιο στενά με την Αφροδίτη από κάθε άλλον πλανήτη) κι έτσι έχετε πάλι τις έξι δυναμικότητες που επιφέρουν την αποδέσμευση από τα δεσμά της μορφής, τα οποία χαλκεύονται στον Καρκίνο όσον αφορά τη μάζα της ανθρωπότητας (μ’ αυτό εννοώ τη γέννηση του ανθρώπινου βασιλείου) και στους Ιχθείς όσον αφορά το άτομο.

Τονίζοντας τη σημασία των παραπάνω γεγονότων, δεν εξετάζω τους ορθόδοξους αστρολογικούς λόγους για την έξαρση και την πτώση ορισμένων πλανητών σε κάποια ζώδια.

Ασχολούμαι με το αποτέλεσμα της αυξομειούμενης επίδρασής τους στον άνθρωπο.

Η ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΛΑΝΗΣ

Να το έχετε αυτό κατά νου και – την ίδια στιγμή – να θυμάστε ότι ασχολούμαστε με τη Μεγάλη Πλάνη της οποίας η κυριαρχία και διάλυση αποτελεί το κύριο χρέος του ανθρώπου στον ιδιαίτερο αυτό κύκλο κι έτσι η εγκαινίαση της βασιλείας του Πραγματικού.

Η αποκάλυψη του Πραγματικού είναι το καθήκον που επωμίζονται όλοι οι μυημένοι μετά την τελική εμπειρία των δώδεκα τελικών δοκιμασιών στα δώδεκα ζώδια.

Ποια λοιπόν μπορεί να είναι η εσωτερική και πνευματική έννοια της διαπίστωσης ότι η δύναμη του Ερμή μειώνεται στους Ιχθείς κι ότι τελικά “πέφτει” στο ζώδιο αυτό;

Απλώς ότι μετά το στάδιο της μύησης στον Aιγόκερω σαν αποτέλεσμα της αντιστροφής του τροχού και των επακόλουθων εμπειριών και μετά το θρίαμβο στο Σκορπιό η δύναμη του νου εξασθενεί συνεχώς, ωσότου τελικά (όπως κι άλλες όψεις της μορφικής ζωής στους τρεις κόσμους) τερματισθεί και οι ερμηνευτικές και διαφωτιστικές του όψεις μεταξύ ψυχής και φυσικού εγκεφάλου δεν είναι πλέον αναγκαίες.

Ο άνθρωπος, έχοντας αποκτήσει πλήρη ψυχική συνείδηση, δε χρειάζεται πια μεσολαβητή, αλλά επικοινωνεί απευθείας με την εκπορευτική πηγή του.

Τότε ο Ερμής συναντάται πάλι με άλλο όνομα, αυτή τη φορά σαν Ήλιος, μεσολαβώντας μεταξύ των ανώτερων όψεων – ψυχής και πνεύματος – γιατί Ερμής και Ήλιος είναι Ένα.

Δια του Ερμή φωτίζεται ο νους και εδραιώνεται η σχέση μεταξύ προσωπικότητας και ψυχής.

Ο Ήλιος σαν Ερμής – ο μεσολαβητής – μετατοπίζεται σε ένα ακόμη υψηλότερο πεδίο και δεν είναι πλέον ο μεσολαβητής ανάμεσα σε δύο διαφορετικά στάδια συνείδησης, αλλά ανάμεσα στη ζωή και την καθαυτή συνείδηση· είναι ένα εντελώς διαφορετικό ζήτημα κι επηρεάζει την ανώτερη κατανόηση.

Προς το παρόν θα σας είναι κατ’ ανάγκη ακατανόητο, γιατί δεν πρόκειται για μεσολάβηση ανάμεσα σε διαφορές, αλλά για συγχώνευση εκείνων που ήδη σχετίζονται. Γίνατε άραγε σοφότεροι απ’ αυτή τη δήλωση;

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΔΕΚΑΝΟΙ

Ο ίδιος συμβολικός τρόπος ερμηνείας πρέπει να διέπει επίσης την κατανόησή μας για τους τρεις δεκανούς.

Τόσο ο Λήο όσο και ο Σεφαριάλ παραθέτουν έναν πίνακα δεκανών και ανάμεσά τους υπάρχει μεγάλη ομοιότητα, όμως υπάρχει μια σπουδαία διαφορά.

Ο Λήο προσεγγίζει περισσότερο την εσωτερική ερμηνεία της αστρολογίας, ενώ ο Σεφάριαλ είναι καθαρά εξωτερικός.

Σύμφωνα με τον Σεφάριαλ οι τρεις δεκανοί κυβερνώνται από τους Κρόνο-Δία-Άρη, που προσφέρουν την ευκαιρία εξόφλησης του κάρμα, την επιτυχία της προσπάθειας και την υπόδειξη της κατάλληλης μεθόδου, εκείνης της σύγκρουσης και του πολέμου.

Ο Λήο μας δίνει το Δία, τη Σελήνη και τον Άρη.

Συνεπώς υποδεικνύει την επιτυχία που συνοδεύει την αποδειχθείσα μαθητεία και την επακόλουθη ετοιμότητα για μύηση, το όραμα με το οποίο ο Δίας ανταμείβει το μαθητή και την εμπειρία που παρέχει ο Ήφαιστος.

Μέχρι τώρα ο Ήφαιστος ήταν συγκαλυμμένος, αλλά η επιρροή του υποσκελίζει βαθμιαία κάθε σεληνιακό έλεγχο, γιατί η προσωπικότητα ή η μορφική πλευρά της ζωής χάνεται μέσα στην ακτινοβολία του Ηλίου, της ψυχής.

Το φως του Ήφαιστου και το φως του Ηλίου είναι ένα φως κι αυτοί οι τρεις – Ερμής, Ήφαιστος και Ήλιος – εκπροσωπούν μια σύνθεση και μια ακτινοβολία η οποία εξαλείφει τελικά το φως του Ερμή που “πέφτει” στο περιθώριο κι ο Ήφαιστος επίσης γίνεται αόρατος και μένει μόνο ο Ήλιος.

Συνεπώς έχουμε ένα όραμα του Ηλίου, την εμπειρία της προσωπικότητας και την προσπάθεια η οποία συνιστά τη μέθοδο επίτευξης που υπαγορεύει ο Άρης.

ΒΑΣΙΚΟΙ ΤΟΝΟΙ

Οι λέξεις-κλειδιά αυτού του ζωδίου είναι φανερές στη σημασία τους.

Όσον αφορά την προσωπικότητα κι όταν ο τροχός περιστρέφεται με τον κανονικό τρόπο, για το συνηθισμένο μέσο ή υπανάπτυκτο πρόσωπο η Λέξη είναι:

“Και ο Λόγος είπε, Προχώρησε στην ύλη”.

Στα πρώιμα στάδια της εξέλιξης αντηχεί η εντολή της ψυχής στο όργανό της και η ανταπόκριση είναι άμεση από εκείνον που “τυφλώνει την ψυχή στην αλήθεια, κρατώντας την σε μια άθλια φυλακή”.

Τα λόγια αυτά μπορείτε πια να τα ερμηνεύσετε για λογαριασμό σας και απ’ τη σκοπιά σας που είναι η μόνη χρήσιμη για σας και η οποία σας υποδεικνύει τι βρίσκεται πίσω στην ατραπό της εξέλιξης, το σημείο που στέκεσθε τώρα στην Ατραπό και το επόμενο βήμα, όραμα, εμπειρία και προσπάθεια που βρίσκεται μπροστά.

Κλείνοντας όσα έχω να πω για τον αστερισμό των Ιχθύων, θα ήθελα στο σημείο αυτό να κάνω μια πρακτική υπόδειξη που θα απαλλάξει μακροπρόθεσμα τους σπουδαστές από πολύ κόπο.

Καθώς διαβάζετε, συγκεντρώστε τις δηλώσεις που κάνω για κάθε ιδιαίτερο ζώδιο, πλανήτη ή κύριο αστερισμό.

Έτσι θα έχετε μπροστά σας τις απαιτούμενες πληροφορίες για κάθε ειδικό θέμα και θα μπορέσετε να μελετήσετε επιτυχώς την περίπλοκη αυτή μεταβατική αστρολογία.

Όμως είναι άραγε για τον αρχάριο πιο περίπλοκη απ’ ό,τι ένα εγχειρίδιο φυσικής ή χημείας; Δεν το νομίζω.

Αυτό που περιπλέκει το πρόβλημα είναι το αίσθημα της αμφιβολίας και της δυσπιστίας σας ως προς την αλήθεια και την επαληθευσιμότητα των δηλώσεών μου.

Άλλωστε και ο αρχάριος στη χημεία πρέπει να δεχθεί τις δηλώσεις του ειδικού που έγραψε το εγχειρίδιο του και τις αποδέχεται μέχρι να έρθει ο καιρός που θα μπορεί ο ίδιος να τις επαληθεύσει πειραματικά.

Σε σχέση μ’ αυτό θα μπορούσατε να πείτε ότι τα συμπεράσματα που του παρουσιάζονται έχουν επανειλημμένα ελεγχθεί για δεκαετίες ή και για αιώνες σε πολλές περιπτώσεις, πράγμα που δεν αφήνει πολλά περιθώρια για αμφιβολίες.

Το ίδιο ισχύει και για την επιστήμη της αστρολογίας, γιατί οι θεμελιώδεις αρχές της δοκιμάσθηκαν επί χιλιετίες και αποδείχθηκαν ορθές και οι ειδικοί της είναι πιο σοφοί και πιο συνθετικοί και ανιδιοτελείς στην άσκηση της επιστήμης από κάθε άλλη ομάδα επιστημόνων.

Αναφέρομαι εδώ στους αληθινούς εσωτεριστές αστρολόγους που βρίσκονται πίσω από το αστρολογικό κίνημα στο σημερινό κόσμο.

Θα σας ζητούσα να το θυμάστε αυτό και να θεωρείτε τον εαυτό σας σαν αρχάριο, αφήνοντας κατά μέρος τα συμπεράσματα μέχρι να συλλάβετε περισσότερο τις αρχές και τη θεωρία.

Γι’ αυτό η εξωτερική αστρολογία ίσως να σας έχει προετοιμάσει σε μερικές περιπτώσεις.